Bardzo małe dzieci kochają zwierzątka i uwielbiają naśladować ich głosy (używając onomatopei) oraz poznawać rymowanki o zwierzątkach . Właśnie ten entuzjazm, radość i chęć są niezbędne do szybszego nabywania przez nie kolejnych, coraz trudniejszych słów. A oto tylko niektóre propozycje wierszyków ortofonicznych:
Zwierzęce gadanie
Co mówi bocian, gdy żabkę zjeść chce:? - Kle, kle, kle.
Co mówi żabka, gdy bocianów tłum? - Kum, kum, kum.
Co mówi kotek, gdy mleczka by chciał? - Miau, miau, miau.
Co mówi kurka, gdy znosi jajeczko? - Ko, ko, ko.
Co mówi kogut, gdy budzi się w kurniku? - Ku- ku- ryku.
Co mówi koza, gdy jeść jej się chce? - Me, me, me.
Co mówi krówka, gdy brak jej tchu? - Mu, mu, mu.
Co mówi piesek, gdy kość zjeść by chciał? - Hau, hau, hau.
Co mówi baranek, gdy spać mu się chce? - Be, be, be.
Co mówi rybka, gdy powiedzieć chce? - E, e, e, e...
(nic, bo przecież ryby głosu nie mają!)
W zagrodzie Małgosi
Wieczorem w zagrodzie cioci Małgosi
każde zwierzątko o jedzenie prosi.
Piesek szczeka: Hau, hau, hau,
kotek miauczy: Miau, miau, miau.
Kurka gdacze: Kod-ko-da,
kaczka kwacze: Kwa, kwa, kwa.
Gąska gęga: Gę, gę, gę,
ona też chce najeść się.
Owca beczy: Be, be, be,
koza meczy: Me, me, me.
Indr gulga: Bul, gul, gul,
'Krowa muczy: Mu, mu, mu.
Konik parska: Prr, prrr, prrr,
a pies warczy: Wrrr, wrrr, wrrr.
I tak gra orkiestra ta,
aż Małgosia jeść jej da.
Odgłosy
Jedzie pociÄ…g:: - fu, fu, fu.4
TrÄ…bi trÄ…bka: -tu, tu, tu.
A bębenek: -bum, bum, bum.
Na to żabki: -kum, kum, kum.
Konik człapie: - człap, człap, człap.
Wada z kranu: -kap, kap, kap.
Mucha bzyczy: -bzy, bzy, bzy.
A wąż syczy: -ssssy, ssssy, ssssy.
Piesek szczeka: -hau, hau, hau.
Kotek miauczy: -miau, miau, miau.
Bocian woła: -kle, kle, kle.
Baran beczy: -be, be, be.
A owieczki: -me, me, me.
Wszystkim jeść się chce.
Gąska gęga: -gę, gę, gę.
Już odpocząć chce.
głosy zwierząt: krowa muczy: mu, mu...; baran beczy: be, be, be...; koza meczy: me, me..., świnka kwiczy: iii, kwi, chrumka: chrum, chrum..., kukułka kuka: kuku, kuku..., słoń trąbi: tu, tu..., indyk gulgocze :gul, gul..., konik polny/cykada cyka: cyk, cyt..., gąska syczy: sssss..., gęga: gę, gę... i chodzi gęsiego, rybka plumka: plim, plam, plom..., zajączek kica: kic, hyc..., miś mruczy: mmmmmrrrr..., leci trzmiel: wwww...., gołąb grucha: gruchu..., osiołek ryczy: ia, ia..., bocian klekocze: kle, kle..., itp.
Dźwięki pojazdów: samochód: bum, bum..., klakson: ti, tit, pi, bi, pibip, odpalanie auta: trum, trum, pociąg: fu, fu, cz,cz, cz..., tydy, tydy, tydy, ciuch, ciuch..., zatrzymanie pociągu: czszszszsz..., straż pożarna: eu, eu..., karetka pogotowia: io, io..., policja: eo, eo..., lokomotywa: uch, buch, puf, uf... lokomotywa gwiżdże: uuuu..., lokomotywa jedzie: tuk, tuk..., tramwaj: den, den..., autobus odjeżdża: drrrn, drrrrn, otwieranie drzwi w autobusie: psss..., samolot: żżżż..., dzwonek roweru: dzyń, dzyń...
Głosy ludzi: dzieci śpiewają: la, la, la..., dziecko płacze: eee, łe, łe..., kichanie: a -psik..., śmiech mamy: ha, ha, śmiech dziecka: hi, hi..., śmiech taty: he, he..., śmiech świętego Mikołąja: ho, hoo..., podskoki: hop, hopa, hopaj..., okrzyki roadości: juhu, hip, hip, hura...
Dźwięki przedmiotów: pukanie: stuku, puku, stuk, puk..., uderzanie: buch, bach, stukot: pyk, pyk, mały zegarek: cyk, cyk, zegar ścienny: tik, tak..., dzwonek: dzyń, dzyń..., dzwoneczki: deń, deń..., dzwon: bim, bam, bom..., zegar ścienny: tik, tak..., wiertarka: dżdżdż..., balon pękł: trach, bach, buch, bach..., uchodzi powietrze: tssss..., dzwoni budzik: dry, dry..., dzwoni telefon: dryń, dryń..., gwiżdże czajnik: iiiii..., w czajniku gotuje się woda: szszsz..., nożyce: ciach, ciach...
Dźwięki instrumentów: bębniarz bębni na bębenku: bum, bum..., skrzypek/ skrzypaczka grają na skrzypcach: li, li, li... (skrzypią), trębacz trąbi na trąbce: tra-ta, tra-ta, ta, ta..., gitarzysta gra na gitarze: plum, plum..., flecista gra na flecie: fi, fi, fi..., cymbalista gra na cymbałach: bim, bim, bim..., tamburyno: sza, sza, sza...
Dźwięki sytuacyjne: strzelanie: pif, paf..., zmarznięte ręce: hu, hu..., piłka w bramce: gol, gol..., kapanie wody: kapu, kapu, kap, kap..., szorowanie podłogi: szuru, szuru, buru..., pranie: chlapu, ciapu..., zimno: brrrr..., rozmowa przez telefon: halo, halo..., pukanie: stuku, puku, stuk puk... nawoływanie: hop, hop..., okrzyk radości: juhu..., usypianie dziecka: aaa, ooo, eee, uuu, yyy,.., uciszanie dziecka: ci, ci, ci..., przepędzanie kurek: a sio, przepędzanie kotka: psik, psik, nawoływanie kurcząt: cip, cip, wołąnie kota: kici, kici, poganianie konia: wio, wio..., zatrzymywanie konia: prrr..., rzucanie, uderzanie: bęc, wiatr: szszszsz...
Życzę wspaniałej zabawy wierszykami ortofonicznymi i onomatopejami. Prawdopodobnie bardzo szybko zauważą Państwo pozytywne efekty w nabywaniu mowy u Swoich Pociech.
neurologopeda Agnieszka Gaj